محمد رحمانیان نویسنده و یکی از کارگردانان این اثر در یادداشتی برای این نمایش مینویسد:«پیش از هر چیز باید بگویم"عشقه" یک نمایش است و مثل هر نمایش دیگری زاده تخیل و خیال پردازی نویسنده و باز مثل هر نمایش دیگری چندان از استنادات تاریخی تهی نیست.
محمد رحمانیان نویسنده و یکی از کارگردانان این اثر در یادداشتی برای این نمایش مینویسد:«پیش از هر چیز باید بگویم"عشقه" یک نمایش است و مثل هر نمایش دیگری زاده تخیل و خیال پردازی نویسنده و باز مثل هر نمایش دیگری چندان از استنادات تاریخی تهی نیست.
نمایش"عشقه" نوشته محمد رحمانیان از چهارشنبه 10 مرداد ماه به کارگردانی مشترک حبیب رضایی و محمد رحمانیان در تالار سایه به اجرا درآمد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی مجموعه تئاترشهر، در این نمایش که پیش از این در بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در بخش ویژه سال پیامبر اعظم(ص) روی صحنه رفت، علی عمرانی، مهتاب نصیرپور، سیما تیرانداز، ستاره اسکندری، بهناز جعفری، آشا محرابی، هنگامه صالحی و مریم شیرافکن به عنوان بازیگر حضور دارند، ضمن این که محسن شاهابراهیمی به عنوان طراح، سعید ذهنی طراح موسیقی و آهنگساز و سپیده ذهنی به عنوان ترانهسرا، پدیده جمالها، علیرضا فولادشکن، مهدی شایقی و مهران نصیرپور گروه کارگردانی، رضا عباسی عکاس و پریسا کاشفی به عنوان نوازنده، عوامل اجرایی این نمایش هستند.
محمد رحمانیان نویسنده و یکی از کارگردانان این اثر در یادداشتی برای این نمایش مینویسد:«پیش از هر چیز باید بگویم"عشقه" یک نمایش است و مثل هر نمایش دیگری زاده تخیل و خیال پردازی نویسنده و باز مثل هر نمایش دیگری چندان از استنادات تاریخی تهی نیست.
در زیر چند نمونه از مستندات تاریخی ارائه میشود تا برای علاقهمندان به موضوع و مضمون"عشقه" امکان پژوهش و بررسی بیشتر را فراهم آورد.
* در مورد زندگی شخصی، دفعات ازدواج و فرزندان این بانوی بزرگ، من به دیدگاههای صاحب الاستغاثه نزدیک شدم که معتقد است بانو تا پیش از میلاد کوثر فرزندی به دنیا نیاوردهاند و دخترانی که به ایشان نسبت داده شده، در واقع دختران هاله، خواهر او هستند که به خاطر گمنامی هاله و علو درجه بانو به ایشان نسبت داده شدهاند.
* مسیحی بودن عموی بانو ورقه بن نوفل در نمایشنامه از سیره ابن هشام نقل شده است.
* حضور اسما بر بالین بانو در وقت مرگ را میتوانید در کتاب بیت الاحزان اثر محدث قمی جستوجو کنید.
* داستان عشق بی حد و حصر و خالصانه بانو به پیامبر(ص) در تاریخ یعقوبی با شور و شوقی وصف ناشدنی روایت شده است.
* صحنه دیدار بانو با پیامبر و آن گفتوگوی عاشقانه در نمایشنامه برگرفته از سیره ابن هشام است. در بحارالنوار نیز به دیدار اشاره شده است.
* بیش از سه مورخ به داستان خواستگاری و به لکنت افتادن ورقه بن نوفل(عموی بانو) در مجلس اشاره داشتهاند؛ اتفاقی که باعث شد بانو خود اختیار مجلس را در دست بگیرد و با عاشقانهترین واژهها به خواستگار خود پاسخ مثبت بدهد. میتوانید رجوع کنید به مناقب آل ابی طالب، بحارالنوار و الانوار الساطعه اثر سیلاوی.
* در کتب معتبری چون الوقایع الحوادث و بحارالنوار به جشن باشکوه عروسی بانو و پیامبر(ص) و نیز شعری که صفیه بنت عبدالمطلب عمه پیامبر(ص) در وصف این ازدواج فرخنده سروده اشاره شده است.
* استاد سیدمحمد بحرالعلوم در کتاب زنان صدر اسلام به خواستگاری سران مکه نظیر ابوسفیان، عمر و بن هشام، سبیه و ابولهب پاسخ منفی بانو به آنان اشاره کرده است.
* این شهر آشوب در کتاب مناقب به آلام طاقت فرسای بانو پس از بعثت پیامبر(ص) اشاره میکند. حضرت علی(ع) نیز در سروده خود در رثای بانو او را خاتون بانوان مینامد و بر بی نظیر بودنش تأکید میکند.
* شیخ صدوق در کتاب امالی به گفتوگوی پنهان بانو با فرزندی که در بطن خود دارد اشاره میکند. همچنین محب الدین طبری در ذخائر العقبی.
* داستان نگرانیهای فزاینده بانو بر حال پیامبر(ص) در سال ششم بعثت و پس از سنگبارانی که پیشانی حضرت را شکافت در بحارالنوار آمده است.
* در آداب الحرمین در زیارت نامه مربوط به بانو به ایثار فدارکاری ایشان در بذل جان و مال در راه خدا تأکید شده است.
* گفتار پیامبر(ص) سالها پس از مرگ بانو در کشف الغمه آمده است و نیز در بحارالانوار در ناموس الرجال و شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید نیز روایاتی از پیامبر(ص) در قدرشناسی از سخاوت و بخشندگی بانو نقل شده است.
* در مناقب آل ابی طالب و بحارالانوار گفت و شنود مستقیم او با عالمان و دانایان کلیمی و مسیحی نظیر نسطور و بحیرا اشاره شده است.
* در ریاحین الشعریه بر زیبایی ظاهری بانو تأکید شده است و از او به عنوان احسن النساء جمالا یاد کرده است.
* صاحب بحارالانوار و نیز سیده ابن هشام با ذکر نمونههایی از اشعار بانو، بر روحیه شاعرانه ایشان تأکید کرده است. در تنظیم و ساخت ترانهها، نگاهی به سرودههای بانو داشتهایم.
* دانشمندان اسلامی بر تقدم در سوره علق و سپس سوره مدثر اتفاق نظر دارند.
با این همه باز هم تکرار میکنم"عشقه" پیش از هر چیز یک نمایش است؛ نه ادعای ارائه تاریخ رسم را دارد و نه اساساً به آن میاندیشد.
چهارمین تجربه من است، در زمینه نمایشهایی با موضوع تاریخ صد ساله نخست اسلام؛ پس از "امیر"، "پل" و "اسبها سال 59 هجری شمسی".»
لازم به ذکر است نمایش"عشقه" هر روز(به جز شنبهها) ساعت 45/19 در تالار چهارسو به اجرا درمیآید.